25 Kasım 2013 Pazartesi

Delilik... Paulo Coelho

"İçinde bir tutam delilik olmayan hayat eksik bir hayattır"
Paulo Coelho

Ne dersiniz haklı değil mi Paulo Coelho? Delilik yapmak değil mi bizleri mutlu eden, delilikler değil mi güldüren? Çocukken yaptığımız delilikleri anımsıyor muyuz? Neler neler yapardık? Nelere gülerdik? 
Büyüdükçe yitirdik deliliklerimizi. Ne de olsa kocaman adam olduk, kocaman kadın olduk. Delilik yaparsak gülerler diye düşündük, çünkü büyüklerimizden öyle gördük. Ayrıca gülmek ayıp değil miydi, öyle dememişler miydi bizler büyürken? Öğrencilik yıllarımızda cezayı güldükçe almadık mı?

Neyse ki öğrendik büyürken delilik yapmamayı ve ciddi olmayı da adam olduk! Yoksa deli meli derlerdi de rezil olurduk... Adam da olamazdık!..

Bu konuda kendimi çok şanslı hissediyorum. Hep güldüm, hep gülmeye özendirildim, annem, babam, abilerim ve ablam tarafından. İlk öğretmenlerim ailemdi, lksel Öğretmenimdi, Ayhan Öğretmenimdi ilkokullarımdan. İlk okullarım diyorum, üç farklı okulda iki farklı öğretmen ile okudum. Neden üç okul iki öğretmen derseniz, Ayhan öğretmenimin tayini çıktı dördüncü sınıf sonunda ben de ailemin sağlıklı öngörüsü ile öğretmenimin peşinden gittim. Her iki öğretmenim de benim için çok değerliydi. İlkokulu bitirişimin üzerinden geçen 33 yıla karşın gözümde iki sevgili öğretmenimin gülen yüzleri var... Yazımı okumak için zamanınız varsa beni anlayacaksınız, neden sevdiğimi yazdım canım öğretmenlerimi...


Gelelim kocaman adam olduğum zamanlara. Arada da çok iyi öğretmenlerim oldu ki onları da kısa zamanda anacağım, anmak istiyorum...

Kocaman adam oldum, üniversite bitti, iş yaşamına atıldım. Ciddi olmam beklendi ve istendi. Olabildim mi sizce? Hayır olamadım tabii ki. Olamam ki, deliyim ben. Genlerime bir tutam delilik atılmış ve kalıcı olmuş sanırım. Ben de canım oğlumun genlerine attım bir tutam deliliği ve bu yüzden çok iyi anlaşıyoruz, can oğlumla. İki delinin anlaştığı kadar anlaşıyoruz. Tüm deliliğimle, can oğlumun tüm deliliğini seviyor ve sayıyorum. Aman oğlum deliliği sakın bırakma...

Sevgimle
Taylanca



2 yorum:

  1. Ne güzel yazmışsın Daylanım, delilerin şerefine, onlar sayesinde hayatı güzel yaşıyoruz. Eline sağlık : )

    YanıtlaSil